19 Eylül’de mahkemeye sunulan güncellenmiş dilekçede, Suno’nun YouTube’dan şarkıları izinsiz şekilde indirip eğitim verisi olarak kullandığı öne sürülüyor. Amerika Kayıt Endüstrisi Birliği (RIAA), bu yöntemle Suno’nun hem YouTube’un kurallarını ihlal ettiğini hem de telif hakkı yasalarını çiğnediğini savunuyor.
Şirkete yöneltilen en ağır suçlamalardan biri, “streaming rip” olarak bilinen yöntem. Bu yöntem, dijital platformlarda yayınlanan şarkıların kopyalanarak indirilebilir dosyalara dönüştürülmesi anlamına geliyor. Normal şartlarda bu tür içeriklerin korunması için geliştirilen şifreleme sistemlerinin, Suno tarafından aşılmaya çalışıldığı belirtiliyor.
Şikayette, girişimin YouTube’un “rolling cipher” teknolojisini atlatarak milyonlarca şarkıya eriştiği ve bu sayede Dijital Milenyum Telif Hakkı Yasası’nın (DMCA) ihlal karşıtı hükümlerini çiğnediği ifade ediliyor.
DMCA’nın 1201. maddesi, telif hakkıyla korunan içeriklere erişimi engelleyen teknolojik önlemlerin aşılmasını yasaklıyor. Yasa yıllar içinde telefonların kilidini açmaktan ev aletlerinin onarımına kadar çok geniş bir alana uygulanmaya başlandı. Ancak bu davada, yasa tam anlamıyla asıl hedefi olan dijital korsanlık bağlamında gündeme geliyor.
Şu an için yapay zeka araçlarının telifli içerikler üzerinde eğitilmesi konusunda net bir yasal istisna bulunmuyor. Bu da Suno davasını, gelecekte benzer durumlar için emsal oluşturabilecek bir sınav haline getiriyor.
Suno’nun savunması: “Adil kullanım”
Suno, eğitim için kullandığı verileri açıklamış değil. Ancak şirket, telifli içeriklerin yapay zeka modellerinde kullanılmasıyla ilgili olarak “adil kullanım” ilkesine güveniyor. ABD’de bazı davalarda bu yaklaşım kısmen destek görmüş olsa da, konu halen tartışmalı ve kesinleşmiş bir yasal çerçeve yok.
Plak şirketleri ise Suno’nun verileri yalnızca “adil kullanım” savunmasıyla değil, teknik engelleri aşarak yasa dışı yollarla elde ettiğini öne sürüyor. ICMP adlı yayıncılar grubunun araştırması da bu iddiayı destekleyen unsurlardan biri olarak gösterildi.
Dava dilekçesinde, Suno’nun onlarca yıl boyunca oluşturulmuş en popüler kayıtları izinsiz şekilde kullandığı iddia ediliyor. RIAA, ihlal edilen her eser için 150 bin dolara kadar, ayrıca her ihlal eylemi için 2.500 dolar yasal tazminat talep ediyor.
Benzer bir durum, geçtiğimiz dönemde yapay zeka şirketi Anthropic’in kitap korsanlığı suçlamalarıyla 1,5 milyar dolarlık bir anlaşmaya varmasında da gündeme gelmişti. Bu nedenle, Suno davasının seyri yalnızca müzik sektörünü değil, yapay zeka geliştiren tüm şirketleri yakından ilgilendiriyor.
Henüz sonuçlanmamış olan dava, müzik endüstrisinin telif haklarını koruma çabasının en güncel örneklerinden biri. Öte yandan, yapay zeka girişimleri de gelişim için büyük ölçekli veri kümelerine ihtiyaç duyuyor. Kısacası taraflar arasındaki bu çatışma, yakın zamanda bitecek gibi görünmüyor.
